در سال 1360 تشکل جدیدی با حضور اکثریت دست‌اندرکاران صنایع نساجی و پوشاک کشور با همت و برنامه‌ریزی اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران با عنوان «شورای صنایع همگن نساجی» تشکیل شد که در آن شورا از 29 رشته تخصصی صنایع نساجی و پوشاک و خدمات جنبی آن، نمایندگان و متخصصین ذیصلاح گرد هم آمدند تا به صنایع نساجی و پوشاک، که پس از انقلاب قدری از مسیر تولیدی منحرف شده بودند و با روند و ساختار جدید کشور هماهنگی نداشتند، با بررسی‌های همه‌جانبه تخصصی کمک کنند. در این ارتباط، کلیه صاحب‌نظران اعم از مدیران و صاحبان واحدهای تولیدی 29 رشته تخصصی نساجی مانند تولیدکنندگان انواع سیستمهای‌ ریسندگی، انواع بافندگی‌ها، انواع تولیدکنندگان پتو، فرش ماشینی، موکت، الیاف و نخهای مصنوعی، کشبافها، حوله، منسوج نبافته، جوراب، البسه و... اقدام به تشکیل کمیته‌های تخصصی، ویژه هر یک از رشته‌های نساجی کردند تا هر یک از رشته‌های نامبرده بالا، در مسیر جدید هماهنگ با قوانین پس از انقلاب کشور قرار گیرند.

یکی از کمیته‌های تخصصی که در آن زمان ریاستش بر عهده مرحوم «حمدالله بدخشان» بود، با همفکری همکارانشان در اواخر سال 1361 تصمیم گرفتند کمیته را از پوشش شورای صنایع همگن نساجی خارج نموده و اتحادیه‌ای کاملا مستقل، تحت عنوان «اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان صنایع کشباف» با اساسنامه‌ای جدید که علاوه بر اعضا، باید به تایید اتاق بازرگانی و صنایع و معاون ایران می‌رسید، را به وجود آورند. اتحادیه ایجاد شد که پس از مدتی بنا بر شرایط کاری، مجددا نام اتحادیه، از نام قبلی به « اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک » تغییر یافت که تا امروز 32 سال از تأسیس آن می‌گذرد.

هر سه سال یکبار از طریق مجمع عمومی تعداد 11 نفر اعضای هیئت مدیره انتخاب میشوند. مجوز اتحادیه را از طرف اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران صادر شده است. بنابراین یک تشکل وابسته به پارلمان بخش خصوصی بوده و اساسنامه اتحادیه هم بر مبنای اساسنامههای مصوب اتاق ایران تنظیم شده است.