محمدحسین برخوردار در گفتگو با مهر گفت: ارائه برنامه اجرایی و عملیاتی، مهمترین الزام شعار خروج تجارت خارجی از انزوا است و هر چند مانورهای رسانه ای بر محور ورود و خروج هیات های تجاری خارجی می تواند برای دیپلماسی بین المللی کشور موثر باشد ولی مسئولان و فعالان اقتصادی اکنون باید به مردم صراحتا بگویند چه طرحهایی را برای این خروج بازار از رکود که اتفاقا به شدت مورد نیاز اقتصاد کشور است، دارند.
عضو هیات رئیسه اتاق بازرگانی و صنایع و معادن تهران افزود: برنامه های دولت برای خروج تجارت خارجی کشور از انزوا باید به صورت شفاف و فارغ از مباحث سیاست خارجی کشور که از سوی وزارت امور خارجه پیگیری می شود، اعلام شود تا مشخص گردد چه میزان از این برنامهها در ماه های آینده تحقق خواهد یافت و کدام بخش های آن به بعد از چهار ماه تمدید شده مذاکرات هسته ای موکول می شود.
وی تصریح کرد: هم اکنون زمان تعریف شاخص های اجرایی در زمینه توانمندسازی تولید و رونق بخشی به تجارت است نه جمله سازی با کلید واژه هایی که مشخص نیست تجارت خارجی را به کجا می رساند.
برخوردار در پاسخ به این سئوال که مسئولان چه حمایتهایی در جهت رونق بخشیدن به تولید می توانند داشته باشند، خاطرنشان کرد: ابلاغیه مقام معظم رهبری در خصوص اصل 44 تکالیفی را مبنی بر اعتماد به بخش خصوصی برعهده مسئولان نهاده که زمینه عملیاتی شدن آن، حمایت واقعی از فعالان بخش خصوصی است؛ این در حالی است که فعالان بخش خصوصی در انتظار تسهیل فرایندها، حذف بروکراسی های زائد اداری و همراهی سیاستگذاری ها در جهت کاهش هزینه تمام شده هستند.
عضو هیات رئیسه اتاق تهران در خصوص ارتباط ذاتی تولید و تجارت اظهار داشت: تولید چابک و تجارت قانونی، بال های توسعه پایدار کشور هستند؛ ضمن اینکه رونق تولید مبتنی بر تقویت زیرساخت های تولید است و تجارت و علی الخصوص تجارت جهانی در صورت مدیریت صحیح می تواند بهترین پشتیبان برای تولید ملی باشد.
وی با اشاره به ضرورت بهره برداری از توان تجارت خارجی اظهار داشت: حمایت از تولید ملی را نباید با نفی تجارت خارجی کشور تفسیر به رای کرد؛ به این معنا که نباید به تجارت به دیده رقیب تولید نگاه شود؛ بلکه واردات می تواند درجهت افزایش ارزش افزوده برای تولیدات داخلی و صادرات در جهت گسترش بازارهای هدف رونق بخش تولید باشد.
برخوردار افزود: حذف واردات ضروری و کیفی به بهانه حمایت از تولید، بازی در زمین بدخواهان نظام است که منجر به ایزوله شدن و شکننده نگه داشتن تولید و کاهش سهم کشور از تجارت خارجی خواهد شد