مدیر عامل نساجی آسیا : طراحی پارچه اولویت آخر نساجی‌های داخلی است

ذوالفقار رضایی مدیر عامل نساجی آسیا معتقد است که توانایی تولید پارچه زمستانه در ایران وجود دارد، اما بسیار از کارخانجات به دلیل نبود سفارش مجبور هستند وارد این عرصه نشوند.

او با اشاره به مشکل واردات بی رویه و غیر اصولی پارچه در این باره به خبرنگار مد و لباس هنرآنلاین، گفت: متاسفانه واسطه‌هایی که در میان بازار مصرف و تولید هستند این اجازه را نمی‌دهند که بخش تولید وارد عمل شود و با ارائه جنس ارزان و بی کیفیت چینی مصرف‌کننده را نیز به این امر راضی کرده‌اند تا جایی که در بسیاری از موارد مصرف‌کننده عام این جنس ارزان و بی کیفیت را به جنس با کیفیت و گران وطنی ترجیح می‌دهد. به همین خاطر بخش عمده‌ای از تولیدکنندگان و نساجی‌های داخلی با مشکل روبرو شده‌اند.

او در ادامه افزود: عدم حمایت از تولیدکننده‌ها باعث شده است که موقعیت واسطه‌ها تقویت شود و عرصه نساجی تولیدات کافی برای کشور نداشته باشد. این در حالی است که هیچ نظارتی بر واردات نیز انجام نمی‌شود. به همین خاطر این بازرگانان به خاطر سود بیشتر صرفا پارچه درجه سوم چینی را وارد کشور می‌کنند.

مدیرعامل نساجی آسیا تاکید کرد: البته نوسانات بازار و ارز نیز تاثیر بسیار بالایی بر نساجی‌ها و تولیدات آنها داشته است، چرا که به واسطه این نوسانات واردات مواد اولیه با مشکل روبرو می‌شود و بستن قراردادهای کلان و بلند مدت همراه با ریسک خواهد شد که صرفه اقتصادی ندارد، زیرا در مدت زمانی کوتاه این مواد اولیه قیمتی بالاتر از مبلغ تعیین شده پیدا می‌کنند.

رضایی با اشاره به اینکه طراحی پارچه در صنعت نساجی ایران نادیده گرفته شده است، گفت: متاسفانه ما در عرصه طراحی پارچه بیش از اندازه عقب هستیم. گر چه در این راه سمینارهایی انجام شده و بخش‌هایی نظیر بنیاد ملی مد و لباس در حال تلاش هستند اما متاسفانه انفصال بین طراح و نساجی بسیار گسترده‌تر از این اقدامات است.

او بیان کرد: جلب نظر مشتری بسیار عنصر مهمی است، اما متاسفانه نساجی‌ها به دلایلی نظیر ریسک کار و نبود سفارش در این جهت معمولا طراحی را به عنوان آخرین اولویت خود قرار می‌دهند در حالیکه دنیا طراحی را در اولویت‌های نخست می‌داند.

مدیر عامل نساجی آسیا درباره دلیل عدم ریسک کردن نساجی‌ها برای سرمایه گذاری روی طرح طراحان گفت: تحقیقات و پژوهش در ایران هیچ جایگاهی ندارد به همین خاطر شناخت بازار صرفا بر مبنای تجربه و حدس و گمان است لذا کمتر نساجی حاضر است بر اساس یک نگاه حدس و گمانی چنین ریسکی انجام دهد در حالیکه کشورهایی نظیر ترکیه و پاکستان پژوهش و شناخت بازار را در اولویت قرار می‌دهند زیرا به واسطه این امر علاوه بر شناخت نظر مشتری و ارائه طرح‌هایی مطابق با میل آنان امکان کاهش ریسک وجود دارد.