محصولاتی نظیر «صنایع غذایی، ماشینآلات و مصالح ساختمانی، خدمات فنی و مهندسی و مخابراتی، حملونقل، لوازم خانگی، دکوراسیون، مبلمان و مصنوعات چوبی، مصنوعات پلاستیکی، موکت و کفپوش، تجهیزات پزشکی و آزمایشگاهی، الیاف و منسوجات، پوشاک، پوست و چرم، محصولات آرایشی و بهداشتی، تابلوفرش و صنایع دستی، فرش دستباف و ماشینی، زیورآلات و نقره و…» را از جمله ظرفیتهای اصناف برای حضور در بازار افغانستان میدانند.
فرصتهای کوتاه مدت:
۱- خدمات کشاورزی، ساختمانی و مهندسی
۲- مواد و مصالح ساختمانی
۳- رایانه، ادوات نرم افزاری و سخت افزاری، تجهیزات و خدمات جانبی
۴- تجهیزات و خدمات مخابراتی
۵- ژنراتور های مولد برق
۶- خدمات آموزشی و تربیتی
۷- انواع و اقسام کالاهای مصرفی
۸- ماشین آلات سنگین شامل کامیون، تریلر، اتوبوس، گریدر، بلدوزر، دامپر، مخلوط کن و سایر دستگاههای مشابه
۹- تجهیزات امنیتی و حفاظتی
۱۰-لوازم و مبلمان اداری
۱۱-خدمات ترجمه شامل ترجمه همزمان، سالنها و تجهیزات لازم
فرصت های میان مدت :
۱- سیستمهای برقی الکترونیکی
۲- تجهیزات و ماشین آلات مربوط به معادن و مخازن نفت و گاز و خدمات مهندسی مربوط به اکتشاف و تولید
۳- طرحهای آبیاری و فناوری
۴- ماشین آلات و تجهیزات مربوط به صنایع غذایی و دستگاههای بستهبندی خشکبار و کشمش
۵- فرودگاه و تجهیزات فرودگاهی
لازم به ذکر است که (به تصدیق مشاورین غربی) دستگاهها و تجهیزات غربی که با فناوری پیشرفته ساخته می شود، به علت گرانی و نگهداری سخت و پرهزینه در افغانستان با فروش خوبی مواجه نخواهند شد. خدمات پس از فروش این تجهیزات، هزینه ای بسیار گزاف دارد (خرید قطعات یدکی، اعزام کارشناس، هزینه رفت و آمد و اقامت مترجم (به عنوان مثال یک مترجم محلی تحصیل کرده و مسلّط به زبان انگلیسی برای غربی ها ماهانه حدود ۱۰۰۰ دلار هزینه دارد) و مبلغی نیز به عنوان هزینه های پیش بینی نشده برای کشوری مانند افغانستان، سرسام آور بوده و به هیچ وجه از عهده تامین هزینه های آن برنخواهد آمد.
افغانها ترجیح میدهند که بسیاری از این کالاها و خدمات را با قیمت ارزانتر (هر چند با فناوری نه چندان پیشرفته) از کشورهای ایران و پاکستان دریافت کنند. نزدیکی مسیر، اشتراکات فرهنگی-زبانی و وجود فناوری متناسب با نیاز افغانها از جمله مزیتهائی است که تجار ما میتوانند در ارائه خدمات خود و صرفه جوئی در وقت و هزینههای اضافی، از آن بهرهمند شوند.