در حقوق ایران، قانون ثبت علائم و اختراعات مصوب 1310، قانون حمایت از حقوق مؤلفان و مصنفان و هنرمندان مصوب 1348، قانون ثبت علائم، اختراعات و طرح های صنعتی مصوب 1386 و لایحة جامع مالکیت ادبی و هنری مصوب 1393 (در صورت فعلیت به صورت قانون لازم الاجرا)، بهعنوان منبعی عام و قانون ساماندهی مد و لباس مصوب 1385، در این زمینه بهمثابة منبع قانونی خاص برای استناد محسوب می شوند.
در حقوق فرانسه نیز، حمایت از محصولات مربوط به مد، در بازة زمانی 1792 تا 1902، در چارچوب حق مؤلف و حقوق طرح ها و مدل ها بهطور عام و از سال 1902 به بعد و بهویژه با تصویب قانون جامع مالکیت فکری (کد مالکیت فکری) در سال 1992، ذیل عناوین مختلفی از جمله از آفرینش های مرتبط با صنایع فصلی پوشاک و زیورآلات و تولیدات فصلی مورد توجه قانونگذار این کشور قرار گرفته است.
نویسندگان:
ستار زرکلام: استادیار، گروه حقوق خصوصی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
سید امین روحالامینی: کارشناسارشد، حقوق مالکیت فکری، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
مجله حقوق خصوصی - دوره 14، شماره 1، بهار و تابستان 1396.
برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید: http://media.farsnews.com/media/Uploaded/Files/Documents/1396/07/18/13960718002090.pdf