مشكلات تولید طلای سفید از 40 سال گذشته تا حال

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، علیرضا جوکار پنبه‌کار نمونه کشوری از شیراز منطقه فسا امسال با تولید 7.9 تن پنبه در هکتار، نمونه سال 92 انتخاب شد.

این پنبه‌کار نمونه در گفت‌وگوی تفصیلی با خبرگزاری فارس از رمز موفقیتش در بخش کشاورزی و مشکلاتش در بخش تولید می‌گوید: 56 ساله است و 30 سال است کشاورزی می‌کند، تحصیلات دیپلم دارد و سالانه 140 تا 150 هکتار زمین از پنبه گرفته تا گندم و جو کشت می‌کند که 25 هکتار آن به پنبه اختصاص دارد.

وی دلیل اصلی گرایش به کار کشاورزی را علاقه و بعد از آن به عنوان شغلی که معامله با خداست و هیچ واسطه‌ای در آن نیست می‌داند. درآمد سالانه‌اش 600 میلیون تومان است که به گفته وی به دلیل هزینه‌های بالا ، برایش 120 میلیون تومان خالص می‌ماند.

این کشاورز فسایی توانسته‌ است، با عمل به توصیه‌های کارشناسان انجام آزمایش مکانیک خاک، استفاده از بذر مناسب، به کارگیری کودهای مورد نیاز و در حد نیاز مزرعه، آبیاری بارانی تولید خود را به دو برابر منطقه برساند و در حالی که کشاورزان معمولی تولیدشان 3 تا 3.5 تن در هکتار بیشتر نیست تولید این کشاورز به 7.9 تن در هکتار رسیده است.

  *هزینه‌ها 10 برابر شده قیمت محصول 1.5 برابر

جوکار از مشکلات تولید می‌گوید که هزینه‌ها سرسام‌آور است، الکتروپمپی که 4 تا 5 سال پیش یک میلیون تومان خریداری می‌کرده اکنون باید 15 میلیون تومان بپردازد، ‌هزینه‌های کود، بذر و سایر نهاده‌ها هم 10 برابر شده است و در مقابل این همه هزینه قیمت محصولش نسبت به چندین سال گذشته تنها 1.5 برابر شده است.

وی ادامه می‌دهد: برداشت پنبه به دلیل نداشتن کمباین، که در کشور تنها 2 دستگاه است، هزینه‌ها را بسیار افزایش داده است، دلالی هم به این بخش نفوذ بیشتری دارد، محصول را به ثمن بخس (بهای ناچیز) می‌خرند و به قیمت بالاتر می‌فروشند، قیمت یک کیلوگرم وش پنبه ابتدای برداشت 2700 تومان بوده، اما بعداً به کیلویی 2 هزار تومان رسیده است که کفاف هزینه‌های آنها را نمی‌کند.

*کاهش آب و کم شدن سطح کشت

به گفته جوکار، در سال‌های گذشته محدودیت آب نیز برای آنها دردسرساز شده است، به طوری که با پایین آمدن سطح آب چاه‌ها مجبور شده است سطح کشتش را 10 هکتار کمتر کند.

  *دلیل فاصله گرفتن تولید پنبه از دوران طلایی 40 سال گذشته

از این کشاورز نمونه سؤال می‌شود، چرا تولید طلای سفید در ایران از دوران طلایی خودش در 40 سال گذشته فاصله گرفته و تولید کمتر از یک سوم شده است، می‌گوید: دولت قیمت مناسبی برای خرید پنبه ندارد، در عوض مشکلات تولید این محصول هم بسیار زیاد است و اکثر کشاورزان ترجیح می‌دهند به جای کشت این محصول ذرت علوفه‌ای بکارند که طول دوره کاشت تا برداشت آن 2 تا 3 ماهه است و درآمد آن نیز نسبت به پنبه بالاست. از سوی دیگر طی این سالها مراحل کاشت، داشت و برداشت این محصول استراتژیک هنوز سنتی است و دولت نتوانسته ادوات کشاورزی مناسب این محصول تهیه کند برداشت همچنان دستی است و هزینه کارگری هم سرسام‌آور است و درآمد صرف هزینه می‌شود.

وی می‌گوید: در منطقه فسا که از سالها سطح کشت این محصول 3 هزار هکتار بود، الان به 1200 هکتار کاهش یافته است و اگر دولت حمایت عملی از این محصول نکند امکان کاهش بیشتر سطح کشت و وابستگی بیشتر به واردات وجود خواهد داشت.

به گفته این کشاورز نمونه، پنبه به عنوان محصول استراتژیک در کارخانه‌های ریسندگی و هزاران مورد دیگر کاربرد دارد که اکنون برای تأمین آنها متکی به واردات هستیم، در حالی که ظرفیت فراوانی برای تولید در کشور وجود دارد.

*فرزندان  کشاورزان نمونه علاقه‌ای به کشاورزی ندارند

این کشاورز نمونه از خانواده‌اش می‌گوید که دو پسر و یک دختر دارد، پسرها فوق‌لیسانس الکترونیک و لیسانس مدیریت بیمارستانی دارند که بیکار هستند و آن یکی دبیرستانی است.

از وی سؤال می‌شود، چرا اینها به کار کشاورزی نمی‌آیند، می‌گوید کار کشاورزی سختی‌های فراوان دارد و انضباطی در کار نیست، پنج‌شنبه و جمعه ندارد و تعطیلات هم نمی‌شناسد، در سرما و گرما باید سرکار باشیم و به این دلیل جوانان امروزی علاقه‌ای به این کارها ندارند.

از این کشاورز سؤال می‌شود که درآمد خوب شما برای آنها وسوسه‌انگیز نیست می‌گوید: چرا فعلاً ترجیح نمی‌دهند به کار پرمشقت کشاورزی و روستایی روی بیاورند شاید در آینده مجبور شوند.