بازار هزار میلیاردتومانی روپوش به کام خیاطان غیرمجاز

دانش‌آموزان مقاطع گوناگون تحصیلی از ابتدای مهر سر کلاس‌ها رفته‌اند.

هرچند هنوز برخی خیریه‌ها به‌دنبال تهیه امکانات آموزشی برای دانش‌آموزان کم‌بضاعت هستند و در برخی از مناطق به‌دلیل مهیا نبودن شرایط تحصیل، ممکن است کلاس‌هایی دایر نشده باشد؛ اما به‌طور کلی می‌توان گفت همه خریدهای ویژه فصل مدارس انجام شده است و اگر قرار بوده رونقی در کسب و کار صنوف وابسته به آغاز دوره تحصیلی مدارس انجام شود، رخ داده است. با وجود این، به نظر می‌رسد این صنوف مانند سال‌های پیش دستاورد مطلوبی از این بازار نداشته‌اند. به‌عنوان نمونه، خیاطان مجاز این بار هم از بی‌توجهی آموزش و پرورش و مدیران مدارس از سفارش دوخت روپوش گلایه‌مند هستند و در مقابل خانواده‌ها و دانش‌آموزان امسال هم جایی برای شکایت از نحوه دوخت این روپوش‌ها ندارند.
چند روز پیش یکی از مادران که یک دانش‌آموز دختر دارد در تماسی با خبرنگار«گسترش‌تجارت» خبر از این داد که دانش‌آموزان این مدرسه مجبور هستند سال تحصیلی را با روپوش‌های سال گذشته آغاز کنند چراکه با وجود دریافت ۱۳۵هزار تومان از اولیا، روپوش‌هایی که مدرسه تدارک دیده از کیفیت دوخت و پارچه نامطلوبی برخوردار بوده تا جایی که بوی بدی از پارچه استشمام می‌شده و به همین دلیل علت والدین به مدیر مدرسه اعتراض کرده و از او خواسته‌اند که دوباره اقدام به دوخت روپوش کند. این مخاطب ما گفته که در سال‌های گذشته مدرسه به خیاط دیگری سفارش دوخت می‌داده و کیفیت کار خوب بوده اما امسال خیاط جدید که به نظر نمی‌رسد مجوزی از اتحادیه داشته، از اعتماد آنها سوءاستفاده کرده است. مسلم است که مدیر مدرسه در این مورد دچار ضرر مالی یا دردسرهای تهیه دوباره روپوش‌ها می‌شود. ضمن اینکه اعتبار مدرسه نیز نزد والدین زیر سوال رفته است. حال اینکه اگر از ابتدا کار دوخت روپوش به خیاطی حرفه‌ای سپرده می‌شد هیچ کدام از این مشکلات پیش نمی‌آمد و اگر مشکلی پیش می‌آمد و این خیاط از اتحادیه خیاطان مجوز داشت امروز تمام پول آن به مدیر مدرسه و والدین بازگردانده می‌شد.

اعتراض وارد نیست
رئیس اتحادیه خیاطان تهران در این‌باره گفت: برخی به‌دنبال اعتراض به روپوش مدارس به اتحادیه مراجعه می‌کنند اما کاری از ما بر نمی‌آید چراکه بیشتر روپوش‌های مدارس ازسوی خیاطان بدون‌مجوز دوخته می‌شود. این در حالی است که اگر کار دوخت به‌واحدهای صنفی مجاز سپرده شده بود، اتحادیه قدرت رسیدگی به موضوع مورد شکایت را داشت.
حبیب طهماسبی‌نیک در گفت‌وگو با خبرنگار«گسترش‌تجارت» اظهار کرد: با اطمینان می‌گویم که امسال میزان سفارش روپوش مدارس به واحدهای صنفی مجاز نزدیک به صفر بوده است. ما سال گذشته به‌تمام مناطق آموزش و پرورش تهران نامه دادیم که آنها پیش از سفارش دوخت روپوش با اتحادیه خیاطان مشورت کنند.
وی ادامه داد: امروز ۴هزار تولیدکننده در تهران داریم و نیاز است که آموزش‌وپرورش از این واحدهای خیاطی شناخته‌شده و مورد تایید استفاده کنند و از اعتماد به تولیدی‌های زیرزمینی بپرهیزند. هیچ‌کدام از والدین دوست ندارند که روپوش فرزندان‌شان در محیط‌های غیربهداشتی و به‌دست افرادی که سلامت آنها مورد تایید نیست، دوخته شود. تمامی واحدهای صنفی مجاز از نظر محیط کار و سلامت خودشان مورد تایید هستند و کارشان را به نحو رضایت‌بخشی انجام می‌دهند.
طهماسبی‌نیک بیان کرد: گاهی دیده می‌شود که سفارش کار به خیاطان غیرمجاز منافعی برای سفارش‌دهنده دارد و حق‌دلالی می‌گیرند. این در حالی است که اتحادیه هیچ چیزی نمی‌خواهد و در مقابل حاضر است که درباره پارچه‌ها مشاوره دهد تا بعد از شست‌وشو دچار آسیب نشوند. ما می‌خواهیم روپوش‌هایی با دوخت مناسب تحویل فرزندان‌مان شود و اینکه واحدهای تولیدی که شرافت‌مندانه کار و خدمت می‌کنند، ورشکسته نشوند.
وی گفت: اتحادیه می‌تواند از نظر قیمتی مشاوره خوبی به‌مدارس بدهد و بگوید دوخت این روپوش‌ها با چه نرخی تمام می‌شود. حتی اگر مدرسه هم ۵درصد سود برای خود بردارد باز هم نرخ روپوش ۲۰ تا ۳۰درصد کمتر از نرخ کنونی بود.

گردش هزارمیلیاردتومانی
دبیر کارگروه ساماندهی مد و لباس وزارت فرهنگ وارشاداسلامی، گفت: اگر سرانه هر لباس فرم مدرسه را ۱۰۰هزار تومان و به‌طور متوسط برای ۱۰میلیون دانش‌آموز در نظر بگیریم، هزارمیلیاردتومان گردش مالی این حوزه می‌شود، پس نمی‌توان از این موضوع مهم غفلت کرد.
به‌گزارش فارس، حمید قبادی چند روز پیش در برنامه تلویزیونی پرسشگر با موضوع چالش‌های پوشش مدارس، با بیان اینکه لباس در تمام ساعت‌ها به‌عنوان عنصر اساسی همراه ما است و بر روح و روان و احساسات و ارتباطات ما تاثیر دارد، اظهار کرد: نقش پوشش در حوزه یادگیری و آموزش چندبرابر است و نامناسب بودن لباس از حیث جنس و کیفیت و مدل می‌تواند در اندیشه و تعقل تاثیر منفی بگذارد. وی درباره لباس فرم دانش‌آموزی افزود: به‌طور طبیعی دامنه آموزش و پرورش گسترده است و مخاطبان بسیار دارد و می‌طلبد به این مقوله نیز توجه مضاعفی شود.
قبادی با بیان اینکه قانون این امکان را فراهم کرده تا به این امر در کارگروه مد و لباس که آموزش و پرورش نیز عضو آن است توجه ویژه داشته باشیم، گفت: شاید به علت کثرت مسائل در آموزش و پرورش، کم‌کاری در حوزه ساماندهی پوشش مدارس انجام شده باشد.
دبیرکارگروه ساماندهی مد و لباس وزارت فرهنگ وارشاداسلامی با اشاره به اینکه ۲، ۳ماه است کاری با همکاری استانداران استان‌های هرمزگان، کرمانشاه و سیستان‌وبلوچستان شروع شده و این امکان فراهم شده که کارمندان در محیط‌های اداری با لباس بومی حضور یابند، گفت: آموزش‌وپرورش هم باید این اجازه را بدهد که بچه‌ها با لباس بومی به‌مدارس بیایند.
وی با بیان اینکه ما در حوزه تخصصی ساماندهی مد و لباس باید تلاش همه‌جانبه‌تری داشته باشیم، اظهار کرد: بیش از ۱۰۰نشست درباره پوشش در مدارس داشته‌ایم. یکی از مشکلات احصا شده در این نشست‌ها به واگذاری انتخاب پوشش به شورای مدرسه برمی‌گردد و اولیا و مربیان به علت هزینه‌های مدرسه و نگرانی از تحمیل هزینه مازاد بر خانواده‌ها، ترجیح می‌دهند لباس ارزان‌تری تهیه کنند و به‌دنبال لباس با نرخ مناسب می‌گردند و لزوما مدل و کیفیت مناسب در اولویت‌های بعدی است.
دبیر کارگروه ساماندهی مد و لباس وزارت ارشاد اظهار کرد: یک بحث دیگر این است که صرف‌نظر از شکل لباس باید به تناسب آن با موارد گوناگون از جمله تغییر فصل توجه کرد؛ هیچ شغلی نیست که لباس فرمش به تناسب فصل تغییر نکند؛ پلیس هم لباسش متناسب با فصل عوض می‌شود.
وی با اشاره به اینکه برخی مناطق الزام می‌کنند مدارس تا سقف قیمتی مشخصی به لباس فرم اختصاص دهند، گفت: به‌عنوان نمونه، وقتی اصرار می‌شود لباس فرم از یک نرخی بیشتر نباشد، تولیدکننده‌های منتخب ضعیف‌ترین جنس را در نظر می‌گیرند و این به جز انزجار از لباس فرم، چیز دیگری به‌دنبال ندارد؛ ضمن آنکه اگر جنس لباس مناسب نباشد، ممکن است باعث بیماری و حساسیت هم شود.

سخن پایانی
با وجود تلاش‌های چندین ساله اتحادیه خیاطان تهران که خود شاهد و ناظر بر آن بوده‌ایم به نظر می‌رسد همچنان سر خیاطان مجاز از بازار هزارمیلیاردتومانی روپوش مدارس بی‌کلاه مانده است و این پول‌ها به جیب غیرمجازهایی که گاهی در محیط‌های غیربهداشتی اقدام به دوخت و دوز می‌کنند، می‌رود. روشن است که حمایت از کسب‌وکارهای صنفی کنترل‌شده به‌جز حمایت همگانی نهادهای دولتی و خصوصی امکان‌پذیر نیست. پرسشی که باید از متولیان امر بپرسیم اینکه با وجود مهیا کردن بازار هزارمیلیاردی برای غیرمجازها آنها تنها در چند روز پایانی فصل تابستان، چگونه می‌توان به ریشه‌کن کردن صنوف غیرمجاز در حوزه پوشاک امیدوار بود؟