با وجود تحریم بعضی شرکت های ایرانی که در حوزه حفاظت الکترونیک فعالیت کرده اند به دلیل تقویت زیرساخت ها امکان خدمات دهی به مشتریان داخلی را دارند. می توان گفت سرمایه گذاری این واحدها روی زیرساخت هایشان در شرایط تحریم نتیجه داده است. تلاش صنایع مرتبط با فناوری اطلاعات و ارتباطات در شرایط کنونی این است که به هر نحو از دانش فنی دنیا عقب نمانیم اما متاسفانه در بخش دولتی از حمایت هایی که انتظار داریم برخوردار نشده ایم. قوانین و مقررات در کشور ما به اصطلاح در حمایت از تولید تدوین شده چراکه در واقعیت هیچ یک از این قوانین اصالت ندارد و حمایتی از تولید انجام نمی شود. گفتنی است که بیشتر تجهیزات موردنیاز در فناوری اطلاعات در ایران تولید میشود و تنها قطعات محدودی که از تکنولوژیهای بالایی برخوردار است را از کشورهای شرق آسیا مثل سنگاپور، کره جنوبی، چین، تایوان و ژاپن خریداری میکنیم. 60 تا 70 درصد از تجهیزات فناوری اطلاعات موردنیاز در ایران تولید میشود.
نگاه صنایع مرتبط با فناوری اطلاعات و ارتباطات به درون بیش از بیرون است. اعتماد به نفس این شرکت ها و اتکای آن ها به داخل روز به روز بیشتر می شود و فکر می کنم این روحیه را می توان تنها پیامد مثبت تحریم ها در نظر گرفت.
دیگر اتفاق مثبت این روزها خروج شرکت ها یا افرادی است که بی حساب و کتاب در صنایع مرتبط با فناوری اطلاعات و ارتباطات کار می کردند. واردات محصولاتی که مشابه آن در داخل تولید می شده برای این شرکت ها و افراد سخت تر شده است و راه قاچاق این محصولات هم سخت تر به نظر می رسد. در شرایط کنونی تولیدکنندگان و فعالان واقعی اقتصاد که خود و زیرساخت های صنعت شان را برای چنین روزهایی آماده کرده بودند، بهتر کار می کنند.