آمارهای تجاری حکایت از آن دارند که کشورهای کره و ژاپن از مقاصد عمده صادراتی ایران حذف شدهاند.
اکسپورتنا: اقتصاد ایران در شرایطی وارد سال 1400 شد که نگاهی به وضعیت تجارت و بازرگانی کشور در5،6 سال گذشته نشان می دهد ما همچنان نتوانسته ایم به جایگاه مناسبی در تولید و صادرات دست پیدا کنیم و در این بین برجام و شیوع کرونا شرایط کشور را سخت تر کرده است.
نگاهی خواهیم داشت به 13 داده مهم در حوزه تجارت کشور از سال 1394 تا 9 ماهه پایانی سال 1399:
حفظ جایگاه اول چین دربین مقاصد مهم صادراتی کشور؛
ارتقای عراق از رتبه سوم مقاصد صادراتی به رتبه دوم و جایگزینی با امارات متحده عربی
خروج سه کشور کره جنوبی،ژاپن و ترکمنستان ازجمع ده مقصد عمده صادراتی کشور طی شش سال اخیر؛
خروج کره جنوبی ازجمع مقاصد عمده صادراتی با وجود دستیابی به جایگاه مهم چهارم در سال1394
حفظ جایگاه اول چین و دوم امارات متحده عربی در بین مبادی مهم وارداتی کشور؛
ارتقای یک رتبه ای ترکیه، دو رتبه ای هند ویک رتبه ای آلمان به جایگاه به ترتیب سوم، چهارم و پنجم مبدا مهم وارداتی کشور؛
خروج کره جنوبی وفرانسه ازجمع ده مبدا مهم وارداتی کشور
ورود انگلیس به جمع 10 کشور مبدا وارداتی واختصاص جایگاه هفتم به خود (درنه ماهه نخست1399).
نکته حائز اهمیت این است که روند مطلوب متنوع سازی صادرات غیرنفتی کشور به شرکای عمده صادراتی تا سال 1397 ،با خروج آمریکا از برجام و محدودیت های ناشی از تحریم بلااستثناء در همه بازارها دچار کاهش تنوع کالایی شد.
تنوع اقلام وارداتی ایران روند مطلوب تنوع اقلام وارداتی کشور از مبادی مهم تا سال 1397، باخروج آمریکا از برجام و محدودیت های ارزی با کاهش محسوس مواجه شد.
متوسط ارزش هر تن کالای صادراتی در اکثر مقاصد عمده (افغانستان، پاکستان، عراق، امارات متحده عربی، ترکیه، هند و تایلند) کاهش یافت.
همچنین شدت کاهش ارزش واحد صادراتی در مورد افغانستان، امارات متحده عربی و هند بیشتربوده است.
متوسط ارزش واحد صادراتی برای هر تن کالا در خصوص دو کشور چین و اندونزی رو به افزایش بوده است اما همچنان بین300تا400 دلار باقیمانده است.
ارزش واحد هر تن کالای وارداتی کشور از 1180 دلار در سال 1394 به1114 دلار درسال 1399 کاهش یافت.