فرار سرمایه به سمت سفته‌بازی و سرمایه‌گذاری زودبازده/ مقصران شکست تولید در ایران چه کسانی هستند؟

رئیس کنفدراسیون صادرات ایران گفت: با بی‌ثباتی در قوانین و تهدید سرمایه در کشور، به جای جذب سرمایه، فرار سرمایه رخ داد و فرار سرمایه در داخل از تولید به سفته‌بازی و سرمایه‌گذاری‌های زودبازده را شاهد بودیم که همه آنها، شرایط امروز کشور را رقم زد.

اکسپورتنا: محمد لاهوتی، رئیس کنفدراسیون صادرات گفت: دولت اول آقای روحانی با امیدی که به جامعه تزریق کرد، شرایطی را به وجود آورد که المان‌های اقتصادی رو به بهبود گذاشتند و ما یادمان نمی‌رود که به محض روی کارآمدن دولت یازدهم، به‌رغم عدم توافقات و آزادسازی منابع ارزی، نرخ ارز ۲۰ درصد کاهش یافت که البته همان مقطع هم ما نسبت به کاهش تصنعی نرخ ارز هشدار دادیم.

وی افزود: بر این اساس دولت اول آقای روحانی را باید به دو سال تقسیم کرد که در دو سال اول، دولت با امید و شرایط روانی که ایجاد کرد، توانست التهاب را کم کند و از نگرانی‌ها بکاهد؛ ضمن اینکه با امضای برجام و خارج شدن ایران از فصل هفتم منشور شورای امنیت، این سینگال به مردم داده شد که در آینده، شرایط اقتصادی رو به بهبود و رشد است. در چهار سال دوم دولت روحانی، اوضاع می‌توانست بهتر باشد؛ اما اتفاقاتی افتاد که کمتر قابل پیش‌بینی بود؛ چراکه کسی فکر نمی‌کرد دولت آمریکا از برجام خارج شود؛ اما روی کار آمدن ترامپ را می‌توان به بدشانسی دولت روحانی اضافه کرد.

به گفته لاهوتی، در چهارسال اول، تمرکز دولت یازدهم بر تولید و بهبود فضای کسب‌وکار از یک‌سو و حضور شرکت‌های خارجی از جمله شرکت‌های خودروساز و نفتی باعث شد که سرمایه‌گذاری و فعالیت صنایع بیش از دو سال قبل شده و کاهش تورم به همه سرمایه‌گذاران امیدواری بدهد، ولی سرکوب نرخ ارز بزرگ‌ترین خطای این دوران بود که باعث شد قاچاق رونق بگیرد و حمایت از واردات و سرکوب تولید تحقق یابد.

وی اظهار داشت: پس وقتی آمریکا از برجام خارج شد، به نوعی دولت قافیه را باخت و عملاً تسلیم شد؛ به نحوی که نتوانست خود را مدیریت کند؛ پس تصمیمات اشتباه گرفت که در اثر آن، واحدهای تولیدی نیمه‌فعال شده و نرخ ارز به شدت افزایش یافت، ضمن اینکه تورم نیز رو به افزایش گذاشت و عملاً شاکله اقتصادی کشور از هم پاشید.

رئیس کنفدراسیون صادرات ایران گفت: به این موضوع باید ناهماهنگی تیم اقتصادی را هم اضافه کرد؛ چراکه به سمت اقتصاد امنیتی حرکت کردیم و با حذف معاون اول رئیس‌جمهور، سیاستگذاری به دستگاه‌های غیرمرتبط مثل بانک مرکزی واگذار شد که ثمره‌ای جز به‌هم‌خوردگی تجارت خارجی و کاهش واردات و صادرات و سرکوب صادرکنندگان نداشت.

لاهوتی معتقد است، این اتفاقات باعث شد که دولت نگران و دستپاچه، بیشتر نگران شود و به دلیل عدم هماهنگی و انسجام میان دستگاه‌های اقتصادی، شرایط رو به وخامت گذاشت؛ در نتیجه تولید لطمه دید و خروج سرمایه رخ داد.

وی افزود: در دو سه بعد باید به این موضوع پرداخت. به هر حال در سال 84 با حذف سازمان برنامه و بودجه از چارت قوه مجریه و اداره منابع کشور به صورت سلیقه‌ای، سیستم اقتصادی کشور دچار دگرگونی شد و با احیای سازمان برنامه و بودجه این استنباط شد که مجدداً کشور به ریل برمی‌گردد؛ چراکه رشد اقتصادی، افزایش درآمد سرانه، بهبود وضعیت مردم، تنها و تنها با سرمایه‌گذاری رخ می‌دهد و برای سرمایه‌گذاری هم نیازمند جذب سرمایه‌گذاری خارجی و داخلی هستیم.

لاهوتی گفت: در بعد خارجی فکر نمی‌کنم کسی پیش‌بینی می‌کرد که آمریکا از برجام خارج شود، اما تحریم‌ها مجدد پررنگ شد و کشورهایی مثل چین و هند که در دوره قبلی با ایران همراهی می‌کردند نیز از تحریم اثر پذیرفتند و کشورهایی مثل کره و فرانسه نیز بازار ایران را ترک و سرمایه خود را خارج کردند.

رئیس کمیسیون تسهیل تجارت و توسعه صادرات اتاق تهران گفت: در بعد داخلی نیز با بی‌ثباتی در قوانین و تهدید سرمایه در کشور، به جای جذب سرمایه، فرار سرمایه رخ داد و فرار سرمایه در داخل از تولید به سفته‌بازی و سرمایه‌گذاری‌های زودبازده را شاهد بودیم که همه آنها، شرایط امروز کشور را رقم زد. در حوزه تجارت خارجی، یکی از نکات مهم و اصلی در تولید ورود مواد اولیه و خطوط تولیدی است که از سال 97 تا به امروز، تجارت خارجی ما در حوزه صادرات و واردات، بسیار کوچک شد؛ در حالی‌که در اوج کار دولت نهم و دهم که درآمد سرشار نفتی داشتیم، سهم ایران از تجارت جهانی به نیم درصد می‌رسد؛ اما امروز این رقم باز هم کوچک‌تر شده است. از سوی دیگر، دولت تصمیمات را با یک دستپاچگی اتخاذ می‌کرد و تبعات سیاست‌های غلط به صادرات و واردات هم رسید و به‌رغم کاهش ارزش پول ملی، اما تجارت خارجی نتوانست رشد کند./دنیای اقتصاد

برای خواندن مشروح این میزگرد اینجا کلیک کنید.