خزان صنعت پوشاک در آستانه پاییز

ادامه تحریم‌های اقتصادی کشور، تداوم همه‌گیری ویروس کرونا، کاهش ارزش پول ملی، تعطیلی‌های مداوم بازار، کاهش قدرت خرید مردم، بی‌توجهی‌های دولت دوازدهم به حمایت از اصناف آسیب‌دیده از کرونا و بسیاری موارد و مشکلات دیگر باعث شده بازار پوشاک روزهای تلخی را پشت سر بگذارد. اما کارشناسان و فعالان این حوزه درباره وضعیت کنونی صنعت پوشاک در کشور چه می‌گویند؟! با گزارش صمت در این باره همراه باشید:

فعالان پوشاک تحت فشارند

مجید نامی، رئیس اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران در گفت‌وگو با صمت درباره مشکلات فعلی صنعت پوشاک گفت: درحال‌حاضر مشکلات فراوانی در حوزه صنعت پوشاک وجود دارد که توجه نکردن به آنها می‌تواند عواقب بدی برای این صنعت در کشور به همراه داشته باشد.

وی در این باره با اشاره به افزایش هزینه‌های تولید خاطرنشان کرد: افزایش نرخ کالای تمام‌شده که تحت تاثیر تورم است، آسیب بسیار زیادی را برای این صنعت به بار آورده است.

از سوی دیگر مشکلات مربوط به حقوق و مطالبات کارگران شاغل در این صنعت رودررو با رکود، تولیدکنندگان را تحت فشار قرار داده است. علاوه‌براین باوجود مصائب یادشده تامین اجتماعی نیز برای دریافت مطالبات خود فعالان این حوزه را تحت فشار قرار می‌دهد.

نامی درباره هزینه‌های مربوط به مواد اولیه نیز تاکید کرد: مشکل دیگر صنعت پوشاک کشور مربوط به هزینه‌های مواد اولیه است. افزایش جهانی قیمت‌ها از یک سو و تورم و نرخ ارز و تحریم‌ها از سوی دیگر باعث می‌شود تولیدکننده با هزینه‌های چندبرابری مواد اولیه مواجه باشد.

وی در این باره خاطرنشان کرد: در یک سال و نیم گذشته تولیدکنندگان صنعت پوشاک مستقیما درگیر تحریم‌ها بودند و این صنعت باتوجه به نقش استراتژیک در اشتغالزایی، تجارت و اقتصاد جزو هدف‌های مورد نظر دولت امریکا قرار گرفت. ما درحال‌حاضر برای واردات مواد اولیه، ماشین‌آلات و قطعات با مشکل مواجهیم و در عین حال انتقال پول در این شرایط با موانع و مشکلات فراوان همراه است. هزینه‌های مربوط به حمل‌ونقل افزایش پیدا کرده و باید برای واردات هزینه‌هایی را نیز برای دور زدن تحریم‌ها در نظر بگیریم.

رئیس اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران مشکلات تامین مواد اولیه را محدود به اقلام وارداتی ندانست و در این زمینه خاطرنشان کرد: فعالان صنعت نساجی در شرایط فعلی حتی برای تامین مواد اولیه داخلی نیز با مشکل مواجهند؛ به‌طوری که نرخ برخی مواد داخلی درحال‌حاضر حدود ۳۰ درصد بیشتر از مواد خارجی است و این اقلام با همین قیمت‌ها نیز در بازار به‌راحتی پیدا نمی‌شوند و بازار سیاه برای آنها شکل گرفته است.

نامی در ادامه به تاثیرات منفی همه‌گیری ویروس کرونا بر بازار پوشاک کشور اشاره کرد و گفت: تعطیلی‌های فروشگاه‌ها، خرید و فروش و در نتیجه سفارش پوشاک را به‌شدت کاهش داد. در عین حال بسیاری از کارگاه‌ها و کارخانه‌های تولیدی به‌دلیل فضاهای کوچک و کارگران زیاد با موجی از ابتلا به کرونا مواجه و در مقطعی مجبور به تعطیلی کسب‌وکار شده‌ و از مدار تولید بیرون رفته‌اند.

وی در این زمینه تصریح کرد: دولت نیز در این دوران باوجود وعده‌هایی که داده‌ بود حمایتی از فعالان حوزه پوشاک به‌عمل نیاورد یا این حمایت‌ها آنقدر محدود بود که دردی را از این صنعت دوا نکرد. در میان همه این گرفتاری‌ها موضوع قطعی‌های مکرر برق را نیز داشتیم و هنوز هم برق بسیاری از کارگاه‌های تولیدی چند ساعت در روز قطع می‌شود، در صورتی که کارگران باید باوجود این وضعیت حقوق خود را دریافت کنند و بیمه هم حتی برای یک روز تاخیر در پرداخت حق بیمه، جریمه در نظر می‌گیرد.

رئیس اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران با اشاره به ظرفیت‌های صادراتی کشور در حوزه پوشاک نیز گفت: مهم‌ترین بازارهای صادراتی ما درحال‌حاضر عراق و افغانستان هستند که بازارهای محدودی تلقی می‌شوند و تازه مشکلات داخلی افغانستان روی صادرات به این کشور تاثیر منفی داشته است. البته ما ظرفیت‌های صادراتی بالایی داریم اما برای دریافت پول خود از طرف‌های قرارداد، به‌دلیل موضوع FATF با مشکل مواجهیم و نمی‌توانیم به توسعه این صنعت بپردازیم.

نامی در پایان گفت: تمام این مشکلات برای فعالان حوزه پوشاک در شرایطی است که آنها به‌دلیل توان محدود مردم در خرید، نمی‌توانند نرخ کالاهای تولیدی خود را باتوجه به نرخ مواد اولیه افزایش دهند و از نظر سودآوری نیز در تنگنا قرار دارند و با این شرایط نمی‌توان آینده چندان روشنی را برای این صنعت در کشور در نظر گرفت.

بدون کمک مانده‌ایم

عباس رمادان، کارشناس و تولیدکننده پوشاک نیز در گفت‌وگو با صمت درباره وضعیت صنعت پوشاک در کشور تاکید کرد: بازار پوشاک کشور درحال‌حاضر در شرایط نامطلوبی به‌سر می‌برد و حتی باوجود ممنوعیت واردات پوشاک خارجی، نتوانسته هنوز سهم خود را از بازار داخلی به‌دست آورد.

وی در این باره گفت: ما در این دوره در شرایطی با کاهش فروش و محدودیت‌های وارداتی مواجهیم که نرخ مواد اولیه وارداتی مدام در حال افزایش است و نمی‌توان برنامه و پیش‌بینی خاصی برای آینده آن داشت. وضعیت به‌گونه‌ای است که در زمینه یکی از مواد اولیه ما در فاصله حدود ۲ هفته افزایش قیمتی بیش از ۳۰ درصد را تجربه کردیم.

این کارشناس حوزه پوشاک خاطرنشان کرد: با این شرایط بسیاری از کارگاه‌های تولیدی پوشاک که سودآوری خود را از دست داده‌اند و علاوه بر آن متحمل پرداخت هزینه‌های جاری واحدهای خود هستند، دیگر قادر به ادامه فعالیت مطلوب نیستند و تعداد زیادی از کارگاه‌ها نیز تعطیل شده‌اند و ما در حالی برای تولید پوشاک فصل جدید آماده می‌شویم که هیچ چشم‌انداز مثبتی برای ماه‌های آینده این صنعت وجود ندارد.

رمادان در ادامه بیان کرد: تغییر و تحولات در نرخ مواد اولیه در حالی در حال رخ دادن هستند که توان مالی خریداران کاهش یافته و تولیدکننده برای حفظ گردش مالی و فروش کالای خود نمی‌تواند نرخ محصولات را مطابق جریان تورمی بازار افزایش دهد و به ناچار از حاشیه سود خود می‌کاهد و پوشاک تولیدی را با حداقل سود می‌فروشد و به این ترتیب می‌کوشد تا از تعطیلی واحد تولیدی خود جلوگیری کند. با این حال نیز شرایط فروش مطلوب نیست و کاهش فروش در بازار، فروشندگان را نیز از کارگاه‌های تولید دور کرده است.

وی در پایان گفت: در حالی که صنعت پوشاک بیشترین زیان‌ها را از بحران کرونا، تحریم‌ها و رکود بازار متحمل شده، هنوز کمک قابل‌توجه و موثری ازسوی دولت به واحدهای تولیدی حوزه پوشاک نشده و وام و تسهیلات مطلوبی برای آنها وجود ندارد و در عین حال همچنان مجبور به پرداخت هزینه‌های مربوط به بیمه و مالیات و حقوق کارگران و مواردی از این دست هستند.

سخن پایانی…

در هر حال بحران کرونا، تحریم‌ها، کاهش ارزش پول ملی و آنچه امروز اصناف کشور به‌ویژه اصناف تولیدی در حوزه پوشاک با آن مواجهند، مسائلی نیست که خود این اصناف بتوانند به‌تنهایی با آنها مقابله کنند و مانند صاحبان کسب‌وکار در تمام دنیا نیاز به کمک نهادهای بالادست دارند؛ بنابراین به‌نظر می‌رسد دولت باید به هر شکل ممکن به بخش تولید کمک کند تا چرخ این صنعت از حرکت باز نایستد. اگر مواد اولیه با نرخ مناسب به‌دست تولیدکننده برسد، می‌توانیم به آینده صنعت پوشاک در کشور امیدوار باشیم که البته هنوز کاری در این زمینه انجام نشده و فعالان این حوزه تکلیف خود را برای آینده نمی‌دانند.