نایب رییس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان پوشاک ایران با بیان اینکه تعلل برخی دستگاههای اجرایی در برخورد با کالای قاچاق در سطح عرضه سبب شده تا برندهای خارجی با پوشاک قاچاق وارداتی، مجدد به بازار ایران برگردند، گفت: بازار ۱۰ میلیارد دلاری ایران برای قاچاقچیان بسیار جذاب است؛ اما عدم اجرای طرح برخورد با پوشاک قاچاق در سطح عرضه، قاچاقچیانی که از بازار رفته بودند را دوباره برگردانده است.
اقتصادآنلاین - محبوبه فکوری؛ بازار ۱۰ میلیارد دلاری پوشاک ایران آنقدر برای برندهای خارجی جذاب است که حتی بعد از ممنوعیت واردات از سوی دولت و گرانی نرخ ارز، همچنان در این بازار حضور مییابند و کالاهای خود را به صورت قاچاق هم که شده روانه این بازار مینمایند تا بلکه سهمی از آن به دست آورند. حالا تولیدکنندگان پوشاک میگویند که علیرغم گرانی نرخ ارز، اما باز هم قابلیت رقابت با برندهای خارجی را دارند؛ به شرط اینکه جلوی قاچاق گرفته شود و آنها هم حقوق دولتی و عوارض گمرکی را بپردازند.
اقتصاد آنلاین در نظر دارد در ادامه بررسی صنایع مختلف و باید و نبایدهای واردات، پس از بررسی کامل و همهجانبه بازار لوازم خانگی، به بررسی وضعیت تولید و تجارت صنعت پوشاک بپردازد و در ابعاد گوناگون، این صنعت را واکاوی نماید.
بر این اساس گزارشی از وضعیت صنعت پوشاک و بازار ۱۰ میلیارد دلاری آن در نمایی کلی منتشر گردید و در ادامه در قالب مصاحبه با فعالان این صنعت از یک سو و بررسیها و گزارشهای میدانی از سوی دیگر، تلاش خواهد شد تا طی روزهای آینده، به این صنعت بیشتر پرداخته شود.
بهرام شهریاری در گفتگو با خبرنگار اقتصاد آنلاین با بیان اینکه کرونا، مشکلات عدیدهای را برای صنعت پوشاک کشور ایجاد کرده است، گفت: کل زنجیره نساجی و فروش در صنعت پوشاک تحت تاثیر شیوع ویروس کرونا قرار گرفته و هم اکنون، بعد از گذشت دو سال از شیوع این ویروس، اثرات منفی آن در بازار به اوج رسیده است.
نایب رییس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان پوشاک ایران افزود: بر این اساس، توان صنعت پوشاک کشور پایین آمده و در عین حال، هجوم کالاهای قاچاق به بازار نیز منجر به وارد آمدن ضربه بیشتر به تولیدکنندگان شده است؛ چراکه با توجه به افزایش قیمت پوشاک تولید داخلی، قاچاق مقرون به صرفه شده و تولیدکنندگان مدام در بازار مورد تهاجم کالای قاچاق قرار میگیرد که این موضوع منجر به وارد آمدن فشار بیشتر به بخش تولید کشور شده است.
وی تصریح کرد: بنا بر برنامهریزیهای صورت گرفته، قرار بر این بود که ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز نسبت به برخورد با پوشاک قاچاق در سطح عرضه از اول مهرماه عملیات جدیدی را آغاز کند، چرا که مجدد برندهای خارجی که ظرف سه سال گذشته مجوزی برای فعالیت نداشتند، دوباره راهاندازی شده و متاسفانه در خلاء نظارت کافی فروشگاههای خود را بنا کردهاند.
شهریاری با بیان اینکه بر اساس برنامه زمانبندی، قرار بود که از اول مهرماه، فاز اول برخورد با پوشاک قاچاق در سطح عرضه که سه سال است به طول انجامیده، آغاز شود؛ تصریح کرد: اما برخی از دستگاههای ذیربط در این حوزه همراهی لازم را ندارند و به همین دلیل، برندهای خارجی نیز با قدرت بیشتری وارد بازار ایران شدهاند که با توجه به ممنوعیت واردات پوشاک، به نظر میرسد عمده کالاهای خود را به صورت قاچاق وارد کشور میکنند؛ اما برخوردی با آنها صورت نمیگیرد.
وی در پاسخ به این سوال که آیا بالا رفتن نرخ ارز منجر به کاهش جذابیت قاچاق نشده است، گفت: قیمت ارز اگرچه بالا رفته است، اما بازار خود را با آن تطبیق داده و با تثبیت قیمت ارز در کانال کنونی، بازار خود را به تعادل رسانده است؛ ضمن اینکه با توجه به گران شدن مواد اولیه صنعت پوشاک، نیروی انسانی و انرژی در کشور، قاچاق اکنون مقرون به صرفه است و برندهای خارجی مجدد کار خود را آغاز کردهاند.
نایب رییس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان پوشاک ایران خاطرنشان کرد: هیچگاه افزایش قیمت ارز نتوانسته به طور کامل مانع از ورود کالای قاچاق باشد؛ این در حالی است که در سال ۹۷ میزان قاچاق معادل ۳.۵ میلیارد دلار در صنعت پوشاک بوده است؛ اما اکنون مقامات مسئول مدعی هستند که این قاچاق به ۵۰۰ میلیون دلار رسیده که ما این آمار را قبول نداریم.
شهریاری در پاسخ به این سوال که علیرغم ممنوعیت واردات، چرا صنعت پوشاک ایران تا این اندازه مورد تهاجم قرار میگیرد، اظهار داشت: ارزش بازار ۱۰ میلیارد دلاری پوشاک ایران باعث میشود که این بازار برای خارجیها جذاب باشد و البته قاچاقپذیر بودن بازار را هم نباید فراموش کرد؛ به این معنا که هم بازار خوب و جذاب است و هم قاچاق پوشاک به آن راحت است؛ ضمن اینکه متاسفانه قوانین ناقصی که برای مقابله با این موضوع وضع میشود نیز، به درستی اجرا نمیشود.
وی برخی قوانین همچون مرزنشینی و واردات تهلنجی را عاملی برای ورود هر چه بیشتر پوشاک قاچاق دانست و خاطرنشان کرد: برخی از قاچاقچیان به صورت کامل زیرساختهای لازم برای قاچاق را ایجاد کرده و به راحتی حاضر نیستند که از آن بگذرند؛ به این معنا که کسی که تعداد زیادی لنج دارد و با آن قاچاق انجام میدهد، به راحتی حاضر نیست این کار پرمنفعت را کنار بگذارد؛ پس در برخی مواقع، قاچاق به صورت سیستماتیک رخ میدهد و این کار به کسب و کار برخی از افراد بدل شده است؛ پس وقتی قیمت ارز هم بالا رود، آنها باز هم از بازار پرسود پوشاک نمیگذرند.
شهریاری در پاسخ به این سوال که چند تولیدکننده داخلی فعال هستند که میتوان بر روی حضور آنها در بازار حساب باز کرد، افزود: تعداد تولیدکنندگان صنعت پوشاک کم نیستند؛ اما برخی از برندها فعال بوده و حتی صادرات هم دارند؛ این در حالی است که با حضور قدرتمند این برندها، حضور خارجیها در بازار کمرنگ شده بود؛ به نحوی که سکوهای اصلی مستقر در مجتمعهای اصلی تجاری کشور از برندهای خارجی گرفته شد و به برندهای داخلی داده شد.
وی افزود: تا پیش از این، به دلیل حضور پررنگ خارجیها در بازار ایران، صاحبان املاک تجاری در مجتمعهای بزرگ، رغبت داشتند که این مغازهها را به خارجیها اجاره بدهند؛ اما با ممنوعیت واردات رسمی پوشاک و برخورد با فروش پوشاک قاچاق در سطح عرضه، کم کم خارجیها از بازار ایران رفتند و بخش خصوصی ایرانی توانست که جای آنها را در مجتمعهای تجاری بگیرد؛ البته مردم هم به برندهای ایرانی اعتماد کردهاند.
شهریاری معتقد است که در ۹۰ درصد کالاهای تولیدی در کارخانجات صنعتی پوشاک، کالای تولیدی به لحاظ کیفیت، قابل رقابت است؛ اما در قیمت این طور نیست؛ چراکه پوشاک قاچاق بدون پرداخت عوارض وارد بازار میشود؛ در حالیکه ما برای واردات پارچه و نخ، باید تعرفه پرداخت کنیم و این یک رقابت نابرابر است.
وی افزود: تولیدکنندگان پوشاک قائل به ممنوعیت واردات نیستند؛ اما درخواستشان این است که با واردات قاچاق برخورد شود چراکه نه تنها حقوق و عوارض دولت پرداخت نمیشود، به لحاظ قیمتی بسیار ارزانتر از تولیدات داخلی است و این یک رقابت نابرابر است.