رئیس کمیسیون صنعت و معدن اتاق تهران می گوید باوجود اینکه در سال های گذشته شاهدیم هر سال با یک شعار اقتصادی نام گذاری می شود و انتظار این است که گام های جدی از سوی مسئولان برای حل چالش های اقتصادی برداشته شود اما در عمل می بینیم که مشکلات نسبت به قبل پیچیده تر می شوند و موانع پیش روی کسب و کارها افزایش پیدا می کند. علی نقیب می گوید:« متاسفانه چالش های واحدهای صنعنتی نسبت به سال گذشته بیشتر شده است و خیلی از صنایع با رکود شدید در تولید مواجه شدند و به اعتقاد من دلایل اصلی آن را باید در تورم حاکم برجامعه و کمبود نقدینگی برای واحدهای صنعتی جستجو کرد. کمبود نقدینگی برای واحدها به شدت دست و پاگیر بوده است؛ صنعت همیشه مهتاج نقدینگی است و اگر به موقع حمایت ها صورت نگیرد و تهسلات مناسب در اختیار واحدها قرار نگیرد؛ نمی توانند راه خودشان را بروند.»
او در ادامه می گوید:«موضوع دیگری که وجود دارد بروکراسی حاکم بر ادارات دولتی از یک سو و تصمیم گیری های آنی از سوی دیگر است که پشت درهای بسته گرفته می شود و به خصوص در دو سال گذشته که کرونا شیوع پیدا کرده، به شدت افزایش یافته اند و عملا چالش های واحدهای صنعتی را جدی تر کرده است. متاسفانه بسیاری از این تصمیم ها غیرکارشناسی و مخل صنعت کشور است.»
رئیس کمیسیون صنعت و معدن اتاق تهران می گوید:« ما امیدواریم در سال آینده این رویه ها تغییر کند و با هماهنگی و تعاملی که با وزارت صمت، اقتصاد و دارایی، کار و... انجام می شود حداقل شاهد باشیم تصمیم های کارشناسی گرفته شود و بخش خصوصی هم در برنامه ریزی ها دخیل باشند و نظراتشان شنیده شود. برای اینکه بخشنامه ها، قوانین و ... نتیجه بخش باشند باید اهل فن و صنعت را در تصمیم گیری ها دخالت بدهند.»
او در پاسخ به اینکه بودجه سال آینده در مراحل پایانی بررسی در مجلس به سر می برد؛ فکر می کنید برای توسعه اقتصاد و صمنعت باید چه نکاتی در بودجه دیده شود؟ می گوید:« یکی از مشکلات اصلی که در بودجه وجود دارد ابهام در آیین نامه ها و عدم کنترل سازمان های مربوطه در اجرایی شدن بودجه ها است. در بخش بودجه های عمرانی و صنعتی ما معمولا شاهدیم که اعتبارات تحقق پیدا نمی کنند و یا به تاخیر می افتند و این باعث تحمیل هزینه های اضافه به دولت و بخش خصوصی می شود.»
علی نقیب می گوید:«متاسفانه بودجه و اعتبارات آن هم واقعی دیده نمی شود و هم شفاف؛ در واقع بودجه در اجرا متاسفانه دست خوش تصمیمات شخصی می شود و این باعث می شود که اقدامات ثمر بخش نباشند.»